مردم مشوش اند، دولت باید خطرداعش را جدی بگیرد!
۱۷جنوری ۲۰۱۵
افغانستان از ۱۹۷۸بدینسومیدان جنگ وتجاوز بیگانگان بوده است. حزب “دموکراتیک خلق”، بادعوت روسها به افغانستان، اینکشور را میدان جنگ بین روسها ورقبایش ساخت. ازهمان زمان بدینسوبازیگران مختلف خارجی از طریق عمال داخلی خویش درافغانستان جنگهای نیابتی را به پیش میبرند. مردم ما هنوزصفحات مظالم رژیمهای سه دهۀ اخیر را نبسته وجنگ نیابتی پاکستان از طریق طالبان راپشت سرنگذاشته اند که ازحضورداعش در برخی نقاط افغانستان صحبت میشود. واضحست که مردم افغانستان دیگرحاضرنیستند کشورشان بیشترازین لابراتوارایدئولوژیهای بیگانه بوده وصلح وترقی کشورشانرا جنگهای نیابتی دیگران به گروگان گیرند.
اگرچه نام دولت اسلامی عراق وشام به یک موقعیت جغرافیائی معین محدودمیشود ولی اصطلاح خلافت اسلامی به مفهومی که درتاریخ شاهد آن بوده ایم، شامل ساحۀ وسیع کشورهای اسلامی میگردد. زدوخوردهفته گذشته میان افرادداعش ونیروهای سرحدی عربستان سعودی وبیعت گروههای جهادی کشورهای مختلف آسیائی وافریقائی بشمول بخشی ازتحریک طالبان پاکستان (جناح ابویزیدعبدالقادرخراسانی) وگروه انصار ایران تحت رهبری ابوحافظ البلوچی به داعش، این واقعیت را به نمایش گذاشت که داعش درعمل پابند محدودۀ جغرافیائی عراق وشام نمیماند. چندی قبل رسانه های پاکستانی ازتقرریک مولوی سلفی افغان بنام عبدالرحیم مسلمدوست بحیث امیر داعش برای خراسان (حوزۀ جنوب آسیا) خبرداد. به گواهی رسانه های داخلی، مسلمدوست ضمن تأئید بیعت خودبه داعش خبرتقررخویش را ردکرده است. همین رسانه ها طی دو سه روز اخیر ازموجودیت افرادیکه درهلمند، فراه، زابل، شیندند وسرپل پرچم داعش رابلند کرده اند، خبردادند. این اخبارباعث تشویش افغانها در داخل وخارج از کشورشده است.
برخی باشندگان سرپل این خبر راتأئیدنموده ابرازتشویش میکنند ولی والی این ولایت هنوز درمرحلۀ انکارقراردارد. برخی مقامات در هلمند موجویت گروپهای با بیرق داعش را تأئید نموده ولی ادعا میکنند که تبدیل بیرق سفید به بیرق سیاه درمناطقی ازهلمند ناشی ازاختلافات قبیلوی میان طالبان است وبدین ترتیب موضوع را بی اهمیت جلوه میدهند. مردم احتیاجی به این نوع توجیهات ندارند. مردم ازمقامات دولتی محلی انتظار دارند که دررابطه به حضورنطفه های این گروه درمناطق ذیربط شان تحقیق جدی نموده واین نطفه ها را دراسرع وقت خنثی سازند.
حکومت مرکزی تا اکنون درین رابطه کلمۀ هم برزبان نیاورده است. بعد از یکصدوپنج روزریسمان کشی بین محمداشرف غنی وعبدالله عبدالله، کابینۀ غیرمسلکی وعمدتأ مرکب ازسرمه های آزمودۀ رژیمهای ناکام وبدنام سه ونیم دهۀ اخیروچهره های مظنون به انواع فساد، به مردم معرفی گردید. اکنون حکومت مرکزی مصروف جستجوی راه های قبولاندن این کاندیدوزیران بالای وکلای طماع “پارلمان” بوده وفرصت تفکر در مورد آغازنفوذ داعش در کشوررا نیافته است. فردیکه درمقابل طالبان از خودجدیت نشان میدهد معاون اول رئیس جمهوراست. ولی راه حل پیشنهادی آقای دوستم راه حل ملیشیه ای است. با تشکیل گروپ ملیشیۀ ۲۰ هزارنفری افغانستان برای خودیک مشکل یزرگ دیگرخلق خواهد کرد. اگرمعاون اول مشکل هزاران گروه مسلح غیرمسؤل موجوده را از طریق خلع سلاح آنها حل کند، مصدرکمک بزرگی به نیروهای مسلح رسمی افغان وامنیت در افغانستان میگردد.
عده ای از به اصطلاح “کارشناسان” رسانه ها، “تیوری” نابخردانۀ استفاده از داعش برضد طالبان رامطرح میکنند. حالانکه ماهیتأ تفاوتی میان داعش وطالبان وجودنداشته وداعش شریرتروخونریزتر ازطالبان است. دولت ایالات متحدۀ امریکا صرفأ به تذکر اینکه “ایالات متحده سربازگیری داعش در افغانستان را همچون حرکات طالبان وسایرگروه های تروریستی تحت نظر دارد”، اکتفا کرده است. بین سربازگیری برای جنگ در سوریه وعراق وتسلیمگیری جبهات درداخل افغانستان تفاوت زیادی وجوددارد. نظررسمی امریکا درمورد بلند شدن بیرق داعش در برخی مناطق نا امن افغانستان واینکه ایالات متحده برای جلوگیری ازریشه یابی داعش در افغانستان چه کمکی به متحد خود یعنی حکومت افغانستان میکند، هنوزواضح نیست.
درین میان مردم سراسر افغانستان ازحضورولوکمرنگ ومحدود یک گروه وحشی ودهشت افگن دیگردر سرزمین خودبشدت ناراحت شده اندوخواستارآنند که دولت افغانستان چگونگی اوضاع درین رابطه را، قبل از اینکه نطفه های موجوده رشد ونموکنند، به اسرع وقت دقیقأ تحقیق وارزیابی نموده با طرح پالیسی روشن درین مورد، این توطئۀ جدید را بموقع خنثی کند. افغانها منافع ملی خود را خود، بهتر از هرکس دیگرتشخیص داده میتوانند.
“کمیتۀ حقوق بشر فارو”