صلح واقعی بدون عدالت انتقالی ناممکنست!

1 0 december 2012

اعلامیه بمناسبت روزبین المللی حقوق بشر

بازهم دهم دسمبر فرارسید. جاده های شهر کابل امروزبازهم شاهد تظاهرات خانواده های قربانیان جنایات جنگی ونقض حقوق بشرطی سه ونیم دهۀ گذشته بود.

 

 

 

خون شهدائی که قربانی خشونت دولتی رژیم تحت رهبری حزب دموکراتیک خلق، تنظیمهای جهادی ودکتاتوری وحشتناک طالبان بودند، خشک نمیشود تا عاملین وپالیسی سازان جنایات آن زمان، به پنجۀ عدالت سپرده نشده اند. رژیم کرز ی با وعده های عدالت انتقالی و تأمین حقوق بشر، توانست مدتی بازماندگان قربانیان را منتظرنگهدارد. تحولات کشور نشان داد که وعده های کرزی برای کمائی کردن وقت بود.  بادرد وافسوس در سال گذشته شاهد حتی یک انکشاف مثبت درساحۀ تأمین حقوق بشردرافغانستان نبودیم. حق حیات شهروندان، درمناطق جنگزده از جانب طرفین جنگ نقض میگردد. با بلند رفتن تعداد تلفات افراد ملکی درحملات هردوجانب جنگ، مردم بیشتراز پیش احساس نا امنی میکنند. درین روز ها، هر روز خبرقتل یک زن نشرمیگردد. ژورنالیستها از جانب طرفین جنگ کشته، زخمی ولت وکوب میشوند. کرزی دیگرخواست درونی خویش مبنی برمطبوعات کنترول  شده را پنهان نمیکند.

جنگسالاران، مافیای تنظیمی وبقایای رژیم تحت رهبری حزب دموکراتیک خلق نشر منشورننگین عفوه جانیان جنگی درجریدۀ رسمی را جشن گرفتند. برنامۀ عدالت انتقالی قبل ازتطبیق، نفی شد. پارلمان وحکومت افغانستان با این عمل خویش به میلیونها قربانی جنایات سه دهۀ اخیروبازماندگان شان به این امید پشت نمودند که صلح با جانیان جنگی، صلح وامنیت را ببار خواهد آورد. کادرهای حزب اسلامی راکتیار به پستهای وزارت نصب شدند. از نظامیان خادم روس منجمله جنرالهای دستگاه جهنمی خاد دعوت شده است تادرترکیب قوای امنیتی شامل شوند. بازگشت جنرالهای خادبه ریاست عمومی امنیت ملی سیلی دیگری بود که حکومت وحامیانش بروی مردم افغانستان نواختند. چگونه میتوان ازخادیستهای که درسطح جنرال کارمیکرده اندانتظار داشت که در شرایط کنونی که فرهنگ معافیت نیز بیداد میکند، عادت همیشگی شان، یعنی خشونت وشکنجه راترک نمایند؟ این اقدامات به امنیت وصلح کمکی نکرد. امروز افغانستان از لحاظ امنیتی در وضع اسفباری قراردارد. اگرپاکستان بخاطراهداف تجاوزگرانۀ خویش یک کرشئۀ صلح آمیزبطرف کرزی کند، میتواند کرزی را برای بارچندم بدام یک توطئۀ جدید خود بکشاند. کجاست آن صلحی که کرزی بخاطرآن منشور ننگین عفوه جانیان جنگی را امضأ کرد؟ شرم آور ترین تحول درین رابطه مذاکرات قریب الوقوع طالبان وایتلاف شمال در پاریس است. فرانسه با علاقمندی همیشگی که به جانیان ایتلاف شمال دارد میخواهد بازهم به این گروه وجهه بدهد. آیا دادن سرنوشت صلح افغانستان به این جانیان جنگی توهین آشکاربه مردم افغانستان نیست؟ آیا مردم افغانستان هم حرفی برا گفتن دارند یا خیر؟

عقبگرددرزمینۀحقوق زنان حقوق اطفال وسایرحقوق شهروندان،  همگام با شدت یافتن تلاش برای مذاکرات صلح با “طالبان”  بیشتر میگردد. اخیرأ ملا قیام الدین کشاف درجریان صحبت با کرزی خواستارتأسیس دارآلافتا با صلاحیت اجرائیوی یا بعبارۀ دیگراحیأ ادارۀ امر بالمعروف شد. اینهم یکی ازگامهایست که به عوض کعبه به ترکستان می انجامد.

انتخاب رئیس جمهورجدید یکی از حقوق سیاسی شهروندان است. حکومت وظیفه داردشرابط مناسب را برای تبارزآزادانۀ ارادۀ مردم مهیا سازد. دایرنمودن انتخابات درشرایطیکه وضع امنیتی دراکثرولایات مانع سهمگیری مردم درانتخابات میگردد، بذات خودتصمیم بحران آفرین است. زیرا درین نوع انتخابات همه مردم زمینۀ ابراز آزادانۀ ارادۀ خود را نمی یابند. لغوکمسیون شکایات انتخاباتی وواگذاری وظایف آن به محکمۀ که عدم استقلال آن اظهرمن الشمس است، این بحران را شدت خواهد بخشید. درانتخابات اخیرپارلمانی 25 فیصد آرا وباطل اعلان شد. مداخلۀ “لوی” څارنوال ومحکمۀ فرمایشی فقط به حدت بحران افزود.

دراخیر باید به کارشجاعانۀ فعالین حقوق بشروژورنالیستان متعهد که درتحت فشار مافیای جنگسالاروسفارتهای ایران وپاکستان با شهامت وحوصله مندانه به کارپر ارزش خویش برای ثبت موارد نقض حقوق بشروتعمیم ارزشهای جهانشمول حقوق بشرادامه میدهند ارج فراوان گذاشته و برایشان آرزوی مؤفقیت میکنیم.

 

(کمیته حقوق بشرفارو)