گزارش کنفرانس بین المللی ( آنلاین) فارو
گزارش کنفرانس بین المللی ( آنلاین) فارو
مروری بر تحولات اخیر و ضرورت اتحاد و همبستگی افغانهای مقیم اروپا
در بیست سالگی فارو
هفت نومبر ۲۰۲۰
به سلسلهٔ کنفرانس های سالانهٔ فدراسیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا (فارو) بتاریخ ۷ نومبر ۲۰۲۰بیستمین کنفرانس فارو تحت عنوان”مروری برتحولات اخیر و ضرورت اتحاد و همبستگی افغانهای مقیم اروپا ” بنا به شیوع مرض کوید ۱۹ بصورت آنلاین برگزارشد. بیش از (۱۰۰) تن ازهموطنان ما شامل دانشمندان، شخصیتهای مستقل و نمایندگان سازمانهای پناهندگان افغان اروپا در این کنفرانس اشتراک داشتند (جهت داونلود برنامه کنفرانس اینجا اشاره نمایید).
دراین کنفرانس که به ساعت۲بعد از ظهر به وقت اروپا آغازگردید، ذوات آتی ازکشورهای مختلف سخنرانی نمودند:
افتتاحیه کنفرانس : خانم لونا ولی رئیس فارو – از هالند
آقای دکتور ویس جلالزاده عضوهئیت مدیره فارو – از سویدن
پروفسور توردیقل میمنگی – از دنمارک
خانم دکتور انار کلی هنر یار نماینده مردم درمجلس سنا – کابل
آقای صبور زمانی مسئول خانه افغانستان در برلین – آلمان
دکتور صالح سلجوقی نماینده مردم هرات در دوره ۱۵ و ۱۶ پارلمان – از کابل
اقای مهدی شیرزاد از سازمان انکشاف حقوق بشر و صلح افغانستان – از کابل
انجنیر شعیب لعلی از دیده بان دادخواهی مردم افغانستان (لندن انگلستان)
بانو دکتور سیما سمر- از کابل
آقای نصیر رحیم از انجمن پامیر امستردام – هالند
خانم دکتور اورځلا نعمت رئیس واحد تحقیق و ارزیانی افغانستان – از کابل
آقای رجاه رفیق از کشور فنلاند
آقای داکتر حنان روستائی – از المان
خانم فریده احمدی رئیس کمیته امور زنان فارو از کشور ناروی
آقای حسین سرآمد از موسسه حقوق بشر و دموکراسی افغانستان – کابل
آقای پروفسور رُنه فلیکه استاد دانشگاه اوسلو کشور ناروی
جمعبندی کنفرانس : آقای پیکار پامیر نویسنده و تاریخ نگار – تورنتو کانادا
گرداننده برنامه: آقای علی دلیری عضو هیأت مدیره ومنشی فارو
کنفرانس با پخش سرود میهنی و مقدمه و خیر مقدم گفتن به مهمانان توسط محترم آقای علی دلیری آغاز گردید. محترم دلیری گفت: اجازه دهید قبل از همه از نام فاروحملات تروریستی اخیربر پوهنتون کابل و آموزشگاه کوثر را که جنایت جنگی دانسته میشوند، با شدید ترین الفاظ محکوم نموده و به روح پاک شهدای این حملات اتحاف دعا نمائیم. سپس محترم دلیری یادی از آنعده اعضای فارو که اکنون در میان ما نیستند نموده وچنین ادامه دادند: دوستان عزیز! با درد و افسوس امروز در بیستمین کنفرانس فارو عده ای از اعضای مؤسس، فعالین و همکاران فارو با ما نیستند و طی همین سالها داعی اجل را لبیک گفته و به ابدیت پیوسته اند، چون داکترعبدالعلی لعلی و شهزاده احسان الله د افغانستان روسای افتخاری فارو- بانوان سخنسرای معاصر افغانستان حمیرا نگهت دستگیرزاده و لیلا صراحت روشنی – و همکاران گرانقدر دایمی فارو خانم پروین گردیزی، خانم ذکیه روستائی، استاد تابش، مرحوم سید ذبیرصدیقیان و انجنیرلطیف برهانی. روح شان شاد باد. اقای دلیری با همکاران تخنیکی ایشان خانم میترا دلیری و آقای خالد نعمت گردانندکی کنفرانس را تا آخر برنامه ادامه دادند.
بانو لونا ولی رئیس فارو:
کنفرانس با سخنان مؤجز به زبانهای پشتو و فارسی دری توسط بانو لونا ولی با خیر مقدم گفتن به مهمانان و اشتراک کنندگان افتتاح گردید. ایشان طی ابراز سخنانی گفتند: “هرقدراوضاع در داخل افغانستان اختناق آورشود، وظیفه و مسؤلیت افغانهای مقیم خارج نیز بیشتر شده واهمیت کسب مینماید. به همین منظور، همدردی با مردم غمدارما و ایفای نقش ممد برای مؤثریت تلاش مردم داخل کشور برای نجات افغانستان بحیث صدا و یاورآنها در اروپا، خیلی ارزشمند است وما افغانها باید گام های جدی و متینی در راه کمک به نجات وطن از مصیبت های جاری برداریم.”
آقای داکتر ویس جلالزاده عضو هیأت مدیرهٔ فارو:
بحیث دومین سخنران کنفرانس، چنین گفت: ” فارو ظرف بیست سال پسین، نقش خود درقبال وطن را با گردهمآیی ها، تدویرکنفرانسهای متعدد، پخش و نشر اعلامیه ها، به راه اندازی تظاهرات و دیگر روشنگریها ادامه داده است.”
آقای جلالزاده دربخش پروسهٔ مذاکرات صلح قطرگفت: ” این پروسه، بجای آنکه مصایب خونین افغانستان را رفع سازد، وضعیت را خونین تر و پیچیده تر ازقبل نمود. هرچند ملت افغانستان سخت تشنۀ صلح است، اما صلحی که توأم با عدالت و سعادت و حفظ حقوق سیاسی ومدنی مردم باشد. اعضای ” فارو” نه تنها هیچ امید واری یی به مذاکرات جاری در قطر ندارد، بلکه اعتقاد دارند که جنگهای نیابتی در کشورما بیشتر از پیش خواهد شد.”
آقای پروفسور میمنگی :
گفتند: ” صلحی را که بیگانه گان برای افغانستان میخواهند، افزاری خواهد بود برای تحمیل سیاهی و ظلمت و انتقال جنگ از یک حالت به حالت دیگر. ایالات متحدۀ امریکا با تشدید جنگ درافغانستان ومنطقه، درواقع، نیازمندیهای استعماری خودش را تأمین میکند. پس مردم افغانستان باید از استقلال تصمیم و ارادهی خویش استفاده نموده هرچه زودتر متحد و یکدست و یکدل شوند. ”
” ما باید بپرسیم چه صلحی؟ به کدام قیمت؟، با کی ها؟ و چگونه؟ اگراحیاناً صلحی تحمیلی بمیان آید و با اشتراک گروه طالبان درقدرت، بازهم حقوق شهروندی مردم ما درنظرگرفته نشود و به ارزشهای انسانی و مدنی اعتقادی وجود نداشته باشد، هرگز به درد مردم افغانستان نمیخورد. درحالیکه اگرغربیها میگویند درافغانستان دموکراسی وجود دارد، پس باید پرسید که در نظام های دموکراسی، اصلاً طرح و سؤال ” اقلیت” و ” اکثریت” مطرح نمیباشد. این درحالیست که گروه طالبان آشکارا میگفتند که هندو باوران حق داد و ستد با دیگران را ندارند، در دفاتر و ادارات دولتی کارکرده نمیتوانند، باید علامات فارقه (مانند دستار زرد، بیرق زرد بالای خانه هایشان و …) داشته باشند. ما میگوییم که طالبان امروز با طالبان دیروزهیچ فرقی ندارند. ”
بانو دکتور انارکلی هنریارعضو مجلس سنا :
بانوهنریاراضافه نمود: ” یک تعداد ازسربازان و افسران پاکستانی درجنگ هلمند کشته شدند، ولی آقای گلبدین ازپاکستان برمیگردد و ادعا میکند که این حرفها دروغ است. اما ما میدانیم که برای پاکستان، منابع آبی افغانستان و معادن آن اهمیت بزرگی دارد.”
دکتورهنریار افزود: ” درجریان مذاکرات قطرو فیصله های احتمالی باید نظام جمهوریت حفظ شود، قانون اساسی موجود افغانستان پذیرفته شود و ارزشهای بدست آمده درنزده سال پسین بجای خودش باقی بمانند
آقای صبورزمانی مسؤل خانهٔ فرهنگ افغانستان (برلین):
اظهارنمود: ” سخنها و صحبت ها نباید تکراری باشند، تسلیت گفتن ها درقبال کشتارجوانان ما هیچ سودی ندارد؛ زیرا ظرف چهل و دو سال پسین همیشه دعا کردیم و تسلیت گفتیم، اما گره ازمشکل ما گشوده نگشت. نباید بیشتر از این فریب لفاظی های دولتمداران را بخوریم. باید بخود آییم و بگوییم که چه کنیم؟! برای هر نوع اتحادی عمل مشترک ضرور است
آقای دکتور صالح سلجوقی نماینده مردم هرات در دوره ۱۵ و ۱۶ پارلمان:
داکترسلجوقی گفت: ” امریکا ازچند سال بدینسو راه و روش آشتی جویانه را با گروه طالبان درپیش گرفته است و اینکار، کاملاً مخالف پیمان دوستی با دولت افغانستان است. به همین دلیل، امریکا هزارها تروریست را از زندانهای افغانستان رها نمود که این اقدام، موجب تحرکات جنگی بیشترگردید. علاوتاً وقتی امریکا، قوای نظامی اش را بگونه ی شتابنده ازافغانستان بیرون می کشد، باعت تشجیع و تحرکات بیشتر گروه طالبان گردیده و…”
آقای مهدی شیرزاد : از سازمان انکشاف حقوق بشر و صلح افغانستان از کابل
آقای شیرزاد اظهارداشت: ” باید موانع صلح وثبات را جُستجو نماییم و این موانع دارای ابعاد داخلی و خارجی میباشد. هرگاه نظرات مفید واما پراگنده را جمع وجور نماییم، میتوانیم به یک نتیجه برسیم. دلیل عمدهٔ نرسیدن به صلح و سلم، همانا اختلافات و منازعات قومی و تباری درافغانستان است.انحصارطلبی درقدرت دولتی، درجه بندی ولایات، وجود فساد گسترده درنهادهای دولتی، بخشهای بزرگی ازکاستی ها و کمبود ها میباشد. به همین دلیل است که باید گفت؛ دخالت همسایه ها نه علت، بلکه معلول پنداشته میشود
جهت دانلود متن کامل سخنرانی ایشان اینجا اشاره نمایید
آقای انجنیر شعیب لعلی :دیده بان دادخواهی مردم افغانستان (لندن انگلستان)
آقای لعلی با ذکرمادۀ نزدهم اعلامیهٔ حقوق بشر گفت : ” حذف آزادی عقیده وبیان، جنایت و نقض حقوق بشر، چهل و دو سال قبل از سوی منسوبین حزب دموکراتیک خلق افغانستان در قریۀ ” کراله” درولایت کنر به صورت سیستماتیک آغاز یافت. خلقی ها برای ساکنان قریۀ مذکورگفتند دولت برای شان کمکها را توزیع مینماید، ولی آنگاه که به تعداد یکهزار نفر تجمع کردند، همه را با بیرحمانه ترین وجهی تیر باران کردند. تجاوز نظامی روسها، نقض حقوق بشردر افغانستان را نهادینه کرد. بدون تأمین عدالت برای قربانیان نمیتوان از صلح سخن زد. “
انجنیرلعلی افزود که : ” امیرعبدالرحمن نخستین امیردست نشانده بود که با قتل عام و کوچانیدن اهالی مناطق مرکزی و غصب زمین ها و دارایی مردم، حقوق بشردرکشورما را زیرپا گذاشت و بعداً دیگران روش ضد بشری او را پی گرفتند
بانو دکتور سیما سمر :
داکترسیما سمرکه ازکابل دراین کنفرانس سهم گرفته بود، طی صحبتی گفت: ” حقوق بشر رنگ و پوست و قوم و گروه و … نمی شناسد، بلکه باید هر کسی از مزایای آن مستفید گردد. کودتای ثورحق آزادی بیان و سایرحقوق بشری را از مردم ما سلب نمود، صلح اجتماعی از میان رفت. بدون رعایت ارزشهای حقوق
بشری، هیچگونه صلح واقعی مطرح نخواهد بود. یعنی درنبود ارزشهای حقوق بشر، ادعای صلح و آشتی هرگز معنا ندارد. اگرامارت اسلامی گروه طالبان بمیان آید، درآن صورت به هیچ کس دیگرحق و ارزش قایل نخواهند بود. چنانکه درهمین شب و روز دیده میشود بخاطرانتقام گیری از یکنفر، یک جمع و یک کتله را به نابودی میکشانند. ..”
بانو سیما سمراضافه نمود: “رسیده گی به جرایم جنگی یک معضلۀ بین المللی است.افغانستان به کمکهای کشورها فوق العاده وابسته است، بنابرآن، تداوم کمکها به افغانستان یک نیازاست…”
آقای نصیر رحیم از انجمن پامیر امستردام : هالند
آقای نصیر رحیم که به ارتباط اتحاد میان افغانها صحبت میکرد، درتعریف جامعه گفت: ” فرد، نهادها و مجموع انسانها، یک جامعه را میسازند و موجودیت نهادها و کتله های اجتماعی خیلی ارزشمنداند. نقش جوانان دردرون نهاد و کتله های فعال اجتماعی افغانها ناچیزاست. زیرا هموطنان ما همیشه در بحث های خود شان موضعگیری ایدئولوژیک میکنند، نهادها را سیاسی میسازند و موضوعات مختلف را مخلوط میکنند. پس بیایید که به ساختارهای علمی و مدرن بپردازیم …”
خانم دکتور اورځلا نعمت رئیس واحد تحقیق و ارزیانی افغانستان: از کابل
بانو اورځلا نعمتطی سخنانش گفت: ” تقسیمات حزبی، فکری و قومی درمیان هموطنان ما درخارج ازکشور، درواقع همه را پراگنده نگهداشته است، درحالیکه همه ی ما افغان هستیم و همبستگی افغانها ضروراست.”
وی علاوه نمود: ” حکومت افغانستان عمداً ازسوی قدرت های بزرگ ضعیف نگهداشته شد. دخالت های خارجی نه تنها درمرکزافغانستان، بلکه حتا تا ولایات و محلات به چشم میخورند. همۀ ما میگوییم که خارجی ها مداخله میکنند، ولی خود مان درقسمت رفع منازعات درون خویش اقدام نمیکنیم…”
آقای رجاه رفیق از کشور فنلاند:
آقای رجا رفیق درمورد کمکهای افغانهای مقیم خارج به هموطنان ما درداخل کشور گفت: ” ادای نقش در کمک به داخل کشور درحقیقت، مستلزم تحقیق زیاد و وظیفه ی یک کمسیون یا یک جمع قوی و فعال میباشد. در داخل هم موانع وجود دارد. ظرف سه صد سال اخیر، تنها یک قوم خاص ادارۀ مملکت را به چنگ داشته است و در این عصر نیز تمایل امریکا به سوی همان قوم خاص معطوف است و به همین دلیل بود که تحولات جاری پسا طالبان درکشورما به نتیجه ملموس و منطقی نرسید. پس لازمست با ترد تمایلات قومی یک حرکت و تشکل بزرگ را درپرتو اندیشه های ملی بمیان آورده شود. ”
آقای داکتر حنان روستائی : از المان
داکترحنان روستایی سخنانش را برمحورموضوعات اسطوره یی آغاز نموده گفت: ” به عقیده ی من نه تنها حفظ دست آورد های نزده ساله ی اخیر، بلکه حراست ازآثارو ارزشهای چند هزار سالۀ کشور نیاز ماست. ما در سرزمین آبایی مان فرهنگ های مختلف داشته ایم مانند فرهنگ برهمنی، یهودی، اوستایی، یونانی، بودایی، اسلامی و اروپایی. هریک از این فرهنگها درمملکت ما آثار، یادگارها وامانت هایی از خویشتن بجا گذاشته اند که به همۀ آنها بایستی ارزش قایل شویم و درحفظ و حراست آنها جدی باشیم. وقتی گروه متحجر طالبان آثار باستانی ما را تخریب میکنند، درواقع، میخواهند نسل امروز را از نسلها و داشته های دیروزبیگانه و منقطع سازند. وقتی این جدایی و بیگانه گی بوجود آید، دشمنان ما میتوانند حاکمیت شان را به آسانی بالای ما تحمیل کنند
خانم فریده احمدی : رئیس کمیته امور زنان فارو از کشور ناروی
بانوفریده احمدی گفت: ” هویت زنان درافغانستان همیشه نا دیده گرفته شده است. پس زنان کشور باید درساحات مختلف هستی اقدام به مبارزه نمایند، همانطور که زنان دردرازنای تاریخ نقش خودشان را ادا کرده اند. مثلاً مریم سنگی کسی بود که درزمان امیرعبدالرحمن دست به فعالیت و مبارزه زد، مگرازطرف امیردریک اتاق کوچک سنگی محبوس گردید که پسانها همان محل را بنام (کوتۀ سنگی) یاد کردند. پس زنان افغانستان باید خود شان سرنوشت خودرا با دستهای توانای خودشان تعیین کنند
آقای حسین سرآمد :از موسسه حقوق بشر و دموکراسی افغانستان – کابل
استاد حسین سرآمد در مورد نهاد مدافع حقوق بشردرکابل گفت: ” نهادی که او درآن فعال است، مصروف جمع آوری روایت ها، حکایت ها و اسناد مربوط به جنایت ها و قربانی هایی اند که از سوی تفنگداران و جنگ افروزان صورت گرفته است”
وی افزود که نهادحقوق بشری مذکورکتابهایی را نیز در همین راستا به طبع رسانیده و برنامه های جرم شناسانه و سایر اقدامات ضروری را نیز انجام داده و میدهد.”
آقای پروفسور رُنه فلیکه : استاد پوهنتون اوسلو کشورناروی
بانو احمدی مصاحبه یی را با پروفیسور توماس رُنه فلیکه راجع به فعالیت های بیست سال اخیر” فارو ” در اروپا انجام داده است که فلم مستند آن با ترجمه دری نیز به نمایش گذاشته شد.
بخش دوم: پرسش و پاسخ
در بخش پرسش و پاسخ از طرف حاضرین سوالهای مطرح گردید که از طرف اعضای هئیت مدیره و سخنرانان به آن پاسخ ارائیه گردید، و یک تعداد سوالهای که متوجه سخنرانان از افغانستان بود به دلیل مشکلات برق کابل و ارتباط انترنیتی مقدور نگردید و قرار شد که در صورت ممکن پرسشها بصورت کتبی در میان گذاشته شود.
قابل یاداوری است که درلابلای کنفرانس، بمناسبت ۲۰ مین سال تأسیس فارو، بخشهایی ازیک سلسله فلم های مستند مربوط به برگزاری کنفرانسها و محافل علمی و فرهنگی “فارو” درسالهای مختلف نیز از سوی گرداننده گان کنفرانس به نمایش گذاشته شدند.
فلم کوتاه از بخشی از کارها و فعالیتهای فدراسیون سازمانهای پناهدگان افغان در اروپا (فارو) را میتوانید در این لینک زیر تماشا نمائید
جمع بندی کنفرانس: آقای پیکار پامیر نویسنده و تاریخ نگار – تورنتو کانادا
محترم آقای پیکار پامیر از شرع کنفرانس برای جمعبندی در کنفرانس حضور داشتند و با یاداشت نکات مهم سخنرانیها در پایان جمعبندی کنفرانس را ارائه نمودند. ایشان نکات اساسی کنفرانس را چنین جمعبندی کردند.
در نهایت، عصارۀ مجموع سخنرانی ها دراین کنفرانس را میتوان چنین خلاصه نمود:
اول) همه ی اشتراک کننده گان درکنفرانس، ازرویداد های خونین و ننگین درافغانستان عزیزجداً و شدیداً متأثر و متألم بودند.
دوم) نیاز اشد برای اتحاد میان افغانهای عزیز در داخل و خارج کشورکاملاً محسوس بود
سوم) انزجار علیه وجود اختلافات فکری، مذهبی، قومی ، محلی و زبانی درسینۀ هریک ازاشتراک کننده گان موج میزد.
چهارم) اشتراک کننده گان درکنفرانس، بصورت عموم از نبود عدالت، دموکراسی و امنیت درافغانستان شاکی بودند
پنجم) همه به اتفاق آرا گفتند که دولت موجودۀ افغانستان کاملاً وابسته به قدرت های خارجی، بخصوص به ابرقدرت امریکا میباشد.
ششم) تقاضای صریح و جدی همۀ اشتراک کننده گان ازجناح های مختلف درگیرو قدرتهای با نفوذ دراوضاع افغانستان همین بود که بایستی هرچه زودتر آتش بس برقرارگردیده آرامش و امنیت سراسری تأمین گردد.
کنفرانس بالاخره به ساعت هفت شام با سخنان اختتامیه ی آقای علی دلیری منشی فارو و گردانندۀ کنفرانس و به آرزوی تأمین هرچه زودترصلح و سلم در افغانستان پایان یافت.
در پایان خانم لونا ولی رئیس فارو از حضور همه شرکت کنندگان، سخنرانان، انجمنهای عضو فارو، پرسش کنندگان و مهمانان، گردانندگان و همکاران تخنیکی ابراز تشکری نمودند، و یکبار دگر بر ضرورت اتحاد و همبستگی بیشترمیان انجمنهای افغانها در اروپا و خارج از کشور تاکید نمودند (جهت داونلود جمعبندی کنفرانس در اینجا اشاره نمایید).
فدراسیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا
(فارو)
جهت مشاهده و پرنت نسخه پی دی اف گزارش اینجا اشاره نمایید
برای داونلود پی دی اف قطعنامه اینجا اشاره نمایید
جهت مشاهده فلم های سخنرانان به صفحه رسانه ها و یا به کانال یوتیوب فارو مراجعه نمایید
کانال یوتیوب فارو و صفحه رسانه ها در هفته های آینده شاهد فلم های زیاد خواهد بود
