به مناسبت سومین سالروز انتقال حاکمیت به طالبان وخروج آخرین سرباز امریکا ازافغانستان
اعلاميه
به مناسبت سومین سالروز انتقال حاکمیت به طالبان وخروج آخرین سرباز امریکا ازافغانستان
سی و یکم اگست ۲۰۲۴
حاکمیت سیاسی افغانستان در روز ۱۵ آگست ۲۰۲۱ مطابق به ۲۵ اسد ۱۴۰۰ هجری شمسی بنا بر خواست و منافع استراتژیک ایالات متحدهٔ آمریکا و شرکای جهانی آن، بعد از به امضا رسیدن توافقنامه دوحه بدست طالبان سپرده شد. دولت امریکا قبلاً تاریخ ۳۱ اگست را برای خروج بقایای ارتش و قراردادی های خود از افغانستان معین ساخته بود و به همین تاریخ آخرین نظامی امریکا یعنی جنرال کرس دوناهوقوماندان فرقهٔ ۸۲ قوای هوائی این کشور، افغانستان را در حالی ترک کرد که طالبان ادارهٔ این کشور را بدست داشتند. اکنون، سه سال بعد از آن تاریخ، شاهد آنیم که در نتیجه پالیسی های طالبان و فرامین رهبر شان، افغانستان عمیقاً در یک بحران فزایندهٔ سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، حقوق بشری غرق است و بسوی یک فاجعهٔ بشردوستانه کشانیده میشود.
اگرچه مذاکرات بگونهٔ علنی میان طرفین توافقنامهٔ دوحه در سال ۲۰۱۹ آغازیافت، مذاکرات مخفی، سالها قبل از آن در حالی میان طالبان و ایالات متحده جریان داشت که مقامات کابل حتی در جریان جزئیات آن هم قرار داده نمیشدند. اطاعت این مقامات از ایالات متحده درحدی بود که حتی به نادیده گرفته شدن خود هم اعتراض نمیکردند، چه رسد به تدوین یک پلان دفاعی معنی داردر برابر هجوم طالبان بعد از خروج کامل ناتو. در شرایطی که طالبان در عقب دروازهٔ شهرها قرار داشتند، مقامات پوشالی با برگزاری نمایش مسخرهٔ دو مراسم تحلیف در ارگ و سپیدار، بی مسؤلیتی سیاسی خویش را به نقطهٔ اوج رسانیده و ثبت تاریخ کردند. با فرارجمعی از شهرها وپایتخت، مسؤلین رژیم آخرین میخ را بر تابوت رژیمی کوبیدند، که حد اقل قانون اساسی مبتنی برتفکیک قوا داشت و اصل انتخابی بودن مقامات و حقوق اساسی شهروندان در آن پذیرفته شده بود. انتقال قدرت در نیمهٔ اگست ۲۰۲۱بحران سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را عمق و وسعت زیاد داده و تبدیل به یکی ازفجایع تاریخ معاصر افغانستان ساخت که در پیامد آن همه ارزش های انسانی مستقردر این سر زمین جای خود را به مناسبات قرون وسطایی می دهند.
برخی تحلیلگران سیاسی بدین نظر اند که ایالات متحده، بخاطر رسیدن به اهداف استراتیژیک و جیو پولتیک خویش در منطقه، به گروه تروریستی طالبان نیاز داشت و به همین جهت زمام امور افغانستان را به آنها تسلیم نمود ولی ما بخاطر جلوگیری از طولانی شدن این سطور، از پرداختن به جوانب بین المللی قضیه منصرف میشویم.
بر اساس گزارشات دیدبان حقوق بشر «طالبان وحاکمیت شان زیر نام امارت اسلامی افغانستان بدترین بحران حقوق زنان در جهان را ایجاد نموده و افغانستان یکی از بدترین بحران های انسانی جهان را تجربه می نماید».
شورای امنيت سازمان ملل به تاریخ ۱۲ جولای ۲۰۲۴ در گزارشی چنین می نویسد
«افغانستان تحت حاکمیت طالبان به پناهگاه امنی برای گروه های تروریستی مانند القاعده و داعش تبدیل شده است. در این گزارش به طور خاص به گروه القاعده اشاره میکند که برای چندین دهه روابط خوبی با طالبان داشته و با آنها در جنگ شرکت نموده و کمک های مالی ارائه کرده است. در بخش دیگری از این گزارش آمده است که در یک سال گذشته گروه القاعده فعالیت های سازمانی و جذب نیرو را از سر گرفته و در پنج ولایت از جمله کابل و ننگرهار مراکز آموزشی (در واقع تروریستی) را ایجاد کرده است
فارو با در نظر داشت واقعیت های تلخی که در در این اعلامیه تذکر داده شده و با درنظرداشت تعبیر های متعددی که از تعریف مکتب تروریسم وجود دارد، گروه طالبان را که با عملیات های تروریستی، زورآزمایی، ترور انسان های بیگناه، ایجاد رعب و وحشت و آشوب آفرینی و کشتارهای دسته جمعی و به کمک پشتیبانان تروریسم بقدرت رسیده و اکنون مانع جدی و بزرگ در برابر خواسته های برحق و انسانی مردم بلادیده افغانستان گردیده اند را یک گروه تروریستی، بی نهایت متحجر و شدیدا ضد زن میداند.
فارو از تمامی سازمان ها و فعالین حقوق بشر مخصوصاً از سازمانهای جهانی حقوق بشر، سازمان ملل، و سایر نیروهای ملی و دموکرات و تمامی هموطنان روشن بین میخواهد که در قبال این وضعیت اسفبار در افغانستان سکوت نکرده و با مستندسازی تخلفات ده گانهٔ فوق، که نقض آشکار حقوق بشر توسط طالبان اند، به مسولیت های انسانی، دینی و اخلاقی شان به طور جدی عمل نمایند.
فدراسیون سازمانهای افغانهای مقیم اروپا (فارو)